«Όνομα ή Πράξεις; Το μεγάλο δίλημμα του Δήμου Λακατάμιας (-Τσερίου-Ανθούπολης)»
Στέλιος Οδυσσέως
Ενεργός Δημότης Λακατάμιας
Δήμου Λακατάμιας
Η συνένωση των δήμων Λακατάμιας και Τσερίου και του Κοινοτικού Συμβουλίου Συνοικισμού Ανθούπολης σηματοδότησε μια νέα εποχή για την περιοχή, δημιουργώντας έναν ενιαίο δήμο με κοινές και σημαντικές προοπτικές. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή με το όνομα του νέου δήμου έφερε στο προσκήνιο ένα ζήτημα που ξεπέρασε τα όρια της απλής ονοματολογίας: την αναγνώριση της ιστορίας και της ταυτότητας κάθε περιοχής εντός του νέου ενιαίου οργανισμού. Η πρόταση για μετονομασία του δήμου σε «Δήμος Λακατάμιας (-Τσερίου)» πυροδότησε μια έντονη συζήτηση, αποκαλύπτοντας βαθύτερα ζητήματα ταυτότητας, εκπροσώπησης και συνεργασίας. Σε μια εποχή όπου οι δήμοι καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρά ζητήματα, όπως η υποδομή, η καθαριότητα και η ποιότητα ζωής των πολιτών, το ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων (με τους ΕΟΑ), οι δημοτικοί μας άρχοντες φαίνεται να έχουν βαλθεί να μας αποδείξουν ότι η πολιτική μπορεί να είναι και εξαιρετικά διασκεδαστική. Η πρόσφατη διαμάχη για την ονομασία του δήμου μας θυμίζει περισσότερο σενάριο από τηλεοπτική σειρά παρά πραγματικό γεγονός.
Το πρόβλημα με το όνομα βέβαια θεωρώ ότι ξεκινά από τον καιρό που θα ψηφιζόταν ο νέος «Περί Δήμων» νόμος. Δυστυχώς ο πρώην Δήμος Τσερίου και ο πρώην Δήμος Λακατάμιας αμέλησαν ο μεν πρώτος να εντάξει το όνομά του στο όνομα του νέου δήμου και ο μεν δεύτερος να επαναφέρει το "ι" στην τελευταία συλλαβή, αντί του "ει" που του είχαν επιβάλει από το 1994. Το πιο σωστό, κατά την άποψή μου, θα ήταν η Λακατάμια να μοιραστεί στα δύο και αντί του Δημοτικού Διαμερίσματος Συνοικισμού Ανθούπολης μόνον, να δημιουργηθεί ένα καινούριο Δημοτικό Διαμέρισμα Ανθούπολης, που να περιλαμβάνει όλη τη γη του Δήμου δυτικά του Πεδιαίου. Τώρα για το όνομα, θα συμφωνούσα με την συνύπαρξη και των τριών ονομάτων ή ενός τέταρτου κοινά συμφωνηθέντος.
Μετά τις εκλογές και τη νέα σύνθεση του νέου δήμου, όλοι κατηγορούν όλους για προβλήματα που φόρτωσε το ένα διαμέρισμα στο άλλο. Η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα που κληρονόμησαν τα νέα δημοτικά συμβούλια παγκύπρια λόγω των μεταβατικών 2,5 χρόνων, που τελικά ήταν 2,5 χρόνια α-μετάβατα (δεν είναι της παρούσης να αποδοθούν ευθύνες γι’αυτό) ήταν τεράστια. Κάτι παρόμοιο έγινε και με τον Δήμο μας.
Δυστυχώς όμως από τις πρώτες συνεδρίες του Δημοτικού Συμβουλίου διαφάνηκε το «Μεγάλο Θέατρο του Παραλόγου», αφού σχεδόν κάθε συζήτηση περιστρεφόταν έμμεσα ή άμεσα γύρω από την αλλαγή του ονόματος του δήμου σε σημείο τόσης κατρακύλας που ξεπερνούσαν κάθε φαντασία. Από σοβαρές συζητήσεις για την ιστορία και την ταυτότητα των περιοχών, φτάσαμε σε προσωπικές επιθέσεις και απειλές, συζητήσεις για το ποιο δημοτικό διαμέρισμα φόρτωσε περισσότερα προβλήματα στον νέο δήμο. Γενικά οδηγηθήκαμε σε μια σεναριολογία worthy του Χόλυγουντ. Είναι σαν να παρακολουθούμε μια παράσταση όπου οι πρωταγωνιστές, αντί να λύνουν τα προβλήματα των πολιτών, ασχολούνται με το αν ο δήμος «θα έχει ένα, και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά», ουπς ονόματα, ήθελα να πω.
Και ενώ οι δημοτικοί μας σύμβουλοι (όχι όλοι), αλλά και αυτοί που τους κουρδίζουν, διασκεδάζουν με τις διαφωνίες τους, οι πολίτες έχουν πιο απλές ανάγκες. Θέλουν καθαρούς δρόμους, λειτουργικά σχολεία, ασφαλείς παιδικές χαρές και ποιοτικές υπηρεσίες. Θέλουν να βλέπουν τους εκπροσώπους τους να συνεργάζονται για το κοινό καλό και όχι να τσακώνονται για τα ονόματα και τις «ταπέλλες».
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις φιλολογικές, φιλοσοφικές, τοπικίστικες και «κατινίστικες» διαμάχες «προς άγρα ψήφων» και ας επικεντρωθούμε σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία για τους δημότες. Ας δημιουργήσουμε έναν δήμο, όπου όλοι οι κάτοικοι θα αισθάνονται υπερήφανοι και θα απολαμβάνουν μια υψηλή ποιότητα ζωής. Έναν δήμο όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με βάση τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών και όχι με βάση τα διάφορα «εμπλεκόμενα ή διαπλεκόμενα» συμφέροντα, που έλεγε και ο αείμνηστος γιατρός.
Ο Δήμος Λακατάμιας(–Τσερίου-Ανθούπολης) έχει τη δυνατότητα να γίνει ένας πρότυπος δήμος. Ας μην τον καταστρέψουμε με μάταιες διαμάχες για ονόματα. Ας δώσουμε προτεραιότητα στις πράξεις και όχι στα λόγια. Ας δείξουμε στους πολίτες ότι είμαστε ικανοί να συνεργαστούμε για το κοινό καλό. Το πόσα ονόματα έχουμε, ελάχιστη σημασία έχει, αυτή την στιγμή. Σημασία έχει να λύσουμε όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν και το όνομα μπορεί να επανέλθει προς το τέλος της πενταετίας...
Υ.Γ.1: Αν κάποιος αναρωτιέται γιατί οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για το όνομα του δήμου, η απάντηση είναι απλή: Γιατί έχουν πιο σημαντικά προβλήματα να ασχοληθούν.
Υ.Γ.2: Άλλωστε σε 15 με 20 χρόνια, ποιος θα θυμάται τα ονόματα των σημερινών δημοτικών αρχόντων;